Wewnętrzny monolog
Nie mogę mówić o wolności,
kiedy drepcze w miejscu,
kiedy muszę wyrzekać się radości,
kiedy siedzę w pokoju niczym w
więzieniu,
kiedy gorzko płacze
pętana łańcuchami bólu i samotności.
Tu, w moim miejscu, grasują obojętni
ludzie,
egoiści poniewierający ciało i duszę,
spychając mój świat w odmęty i przepaść.
Skrzydła mam związane i nadłamane,
marzenia pokryte warstwą kurzu
spoczywają na dnie zamkniętej szuflady.
Nie mogę mówić o wolności,
kiedy łamane są prawa ludzi,
kiedy brat zabija brata,
kiedy jesteśmy obojętni na biedę,
kiedy widzę cierpienie i głód dzieci
i jestem bezsilna, nie mogąc nic zrobić.
Więc nie będę mówić o wolności.
autor
ilona86
Dodano: 2015-01-23 15:55:02
Ten wiersz przeczytano 2468 razy
Oddanych głosów: 50
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (60)
Fatalny jest ten świat w którym jest trudno
marzyć,układać sobie życie,cokolwiek planować.Świat
tonie w przemocy,głodzie(zwłaszcza dzieci)i wszystko
wskazuje,że kroczy w stronę wojny w stronę zagłady.W
swoim monologu wyraziłaś dużo prawdy dlatego trzeba
żyć tu i teraz,cieszyć się tym co mamy bo nas odwiozą
do wariatkowa.Pozdrawiam serdecznie Ilonko.
Pięknie dziękuję za wszystkie wpisy i nie gniewaj się
że rzadko jestem u Ciebie ale ja na Beju ogólnie
jestem rzadko.
Jeśli nie jest to dla ciebie kłopot to zawsze milo mi
będzie czytać Twoje wpisy :-))))))
przerażające jest żyć w takim świecie, straszne
napisałaś co CI w duszy gra
ujmujące strofy
pozdrawiam
wolność to uczucie w środku a nie uciekanie od
nieprzyjemności. pozdrawiam
Bardzo dobry wiersz co możemy wszystkim nie da się
pomóc ale...kto poczyta to też pomyśli.Pozdrawiam
serdecznie.
Valtari :-)
Dziekuje wszystki za odwiedziny i mile komentarze:-)
Ale ładne zdjęcie !
Przekaz dobry mocny ,świadczy o wrażliwości,lecz co
możemy z tym zrobić ,pojedyńczy człowiek nie zdoła tu
trzeba większości.
Bardzo dobry przekaz, to prawda że wokół nas jest tyle
złego lecz jako jednostka nic nie zmienimy i czujemy
się bezsilni. Pozdrawiam:-)
To wszystko jest bardziej skomplikowane niż nam się
wydaje. Pozdrawiam serdecznie:)
Dobry mocny wiersz świadczący o Twojej wielkiej
wrażliwości . Pozdrawiam cieplutko i życzę miłego
dzionka .
piękny monolog i taki prawdziwy pozdrawiam Basia
Piękny monolog tyle zła i biedy na świecie brak
wolności smutek i bol jednocześnie i jesteśmy bezsilni
nic jako pojedyńcze osoby nie możemy zdziałać by temu
zapobiec.
Pozdrawiam:)
Ilono
To bardzo mądry i refleksyjny
monolog pięknie napisany.