What Left Behind
Nic więcej nie pozostało,
Prócz tych nieśmiertelnych ran.
Lecz jest już zbyt późno,
Aby sprawić, by to zniknęło.
Nie będę się starać zapomnieć,
Nic nie czuję prócz pustki i chłodu.
Bezsilnie żyję, choć nie wiem jak,
Bezsilnie Cię znoszę, jeszcze kilka dni.
Gdybym wiedziała, jak to się skończy,
Zamknęłabym serce i wyrzuciłabym klucz.
Ale teraz muszę żyć, więc żegnaj,
Spotkamy się jeszcze, ja wiem.
I będę tęsknić.
Będę tęsknić choć to, co od Ciebie mam
To rozbite wnętrze i niezdolność
Do kochania kogoś innego.
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.