wiara w cuda
Przecież nie o to chodzi, żeby wierzyć w
cokolwiek -
powtarzał sobie Pan Bóg, kiedy stwarzał
człowieka.
I mówił, gdy pytali o sens, Aniołowie,
kto kocha prawdziwie, ten cierpliwie czeka.
Przecież nie o to chodzi, żeby wierzyć w
cokolwiek -
powtarzał sobie Pan Bóg, kiedy stwarzał
człowieka.
I mówił, gdy pytali o sens, Aniołowie,
kto kocha prawdziwie, ten cierpliwie czeka.
Komentarze (13)
Wiersz dobry, jednak mam wątpliwość, czy my czasem nie
bierzemy braku zainteresowania Boga za Jego
cierpliwość...
Mądra mini, myślę, że kto kocha nie sieje nienawiści i
stara się zrozumieć, mimo różnic, ale to bywa niestety
trudne, ludzie powinni umieć się różnić pięknie, jak
mawiał Norwid, ale tak nie jest, niestety:(
Pozdrawiam serdecznie Poetkę.
Witaj
Mniej o stworzeniu człowieka i o wiele więcej o jego
prawdziwej miłości.
Pozdrawiam.
To prawda, bardzo mądra refleksja w Twojej mini.
Bardzo na tak. Pozdrawiam :)
Prawda. Kto kocha ten czeka.
Prawda. Świetna mini.
Pozdrawiam serdecznie :)
dobra miniaturka
moim zdaniem od stworzenia człowieka (w Bożej myśli)
rozpoczęło się "Non serviam" Lucyfera
cierpliwość to czwarta cnota po wierze, nadziei i
miłości
Cierpliwość nie jest wieczna, a czas ucieka...
Kto śpi...ten przepadł.
Pozdrawiam z podobaniem :)
Pozwolę sobie za Jazkółką.
Z podobaniem.
Pozdrawiam :-)
Trzeba docenić Jego cierpliwość, bo jakby nie patrzeć
ma jej nieskończenie dużo...pozdrawiam ciepło :)
Odwróciłaś porządek - u Ciebie to On wierzy w nas i
czeka - bo, jak udało Ci się uchwycićć w tej
lapidarnej, czterowersowej formie - miłość to
cierpliwość, dawanie wolności, brak roszczeń
(nie-wymaganie wzajemności).
Pozdrawiam.
Cierpliwie czeka...
Dałaś mi tym do myślenia o poranku.
Dobrego dnia.