Wiatr

„Wiatr”

Czasami czuję się zwiewny jak wiatr,
Który zerwał się ze szczytów wysokich Tatr,
Przebył mnóstwo długich kilometrów samotnie,
Rozpylił kilka komplementów przewrotnie.
Wygładził uśmiechem ostre kolce ze szkarłatnych róż,
Pozostawił po sobie charyzmatycznie rozproszony kurz.

Czasami traktowany jestem niczym powietrze,
Czuję się jak ptasie pióro puszczone na wietrze,
Wzrok twój mija moje spojrzenie bezwiednie,
Czuję jak płonące światełko w mym sercu blednie,
Usta sinieją, drżą epileptyczne, a szklisty wzrok mętnieje,
Z każdym ukłuciem twego chłodu mój optymizm marnieje.

autor

Waldorf

Napisany: 2003-03-19 Dodano: 2004-10-22 12:28:46

Ten wiersz przeczytano 513 razy

Oddanych głosów: 8

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie