Wiatr dla tuzina zboża stosów

Owiałeś dłonią twarz zarumienioną
DO piersi przywlokłeś co była mi ochroną
Nogi podkurczyłam by usiąść przy tobie
Moja głowa z twoją były w jednym poziomie
W żyłach krew gorąca dudniła tonem serca
Wtem ścisnąłeś dłoń mą jak ofiarę- morderca
Nabrałeś powietrze przesiąknięte latem
Ten czas oddechu był dla mnie katem
Usłyszany głos trącał kosmki włosów
Był on wiatrem dla tuzina zboża stosów
Ton posłyszany ptaki od gapiły
I do wspólnego tańca nam świergoliły
Lecz nic nie było w stanie przekrzyczeć tej chwili
Już razem- nie osobno w miłości żeśmy tkwili

autor

niesia

Napisany: 2010-04-10 Dodano: 2010-04-10 21:03:03

Ten wiersz przeczytano 448 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Rymowany Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie