wiatr w konarach
zziębniętym myślom
wtóruje wiatr w konarach
od pewności
do zwątpienia
nadziei ścieżka
stroma
uchwycona
krucha przestrzeń
do wypełnienia
zziębniętym myślom
tak niewiele trzeba
poza otuchy
prosto z nieba
życiodajnym tchnieniem
od zwątpienia
do pewności
rozpościera się
kraina niema
najczystszej miłości
zziebnietym myślom
wtóruje wiatr w konarach...
autor
Jan Konstantynowicz
Dodano: 2008-01-16 12:17:53
Ten wiersz przeczytano 720 razy
Oddanych głosów: 7
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
i ja swój głosik dorzucam, bo wiersz wart
tego.....świetnie napisany
Całkiem interesujący wiersz.Temat, dobrze uwikłany w
osnowę wiersza.Nic dodać nic ująć
zziębnięte myśli w krainie miłości.