Wiatr własnych myśli
Stój! Wiatr wiał zaciekle od przodu
Z góry wydawałem się taki mały
Serce złe, ciało z lodu
Kazało rzucić się ze skały
Świat wstrzymał oddech płytki
Jeden krok, nowe światy
Duch przebiegły, bardzo szybki
Cieszył się z ludzkiej straty...
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.