[ widze Anioła! ]
dla Mojego Anioła...On wie...
a kiedy już pęknie nieboskłon złocisty
…to ja wiernie będę czekała
wtem z nieba posypią się iskry
gdy Anielska istota będzie spadała
na gwiazdach rażące płomyki
i kilka zachodów słońca
szum fal w takt muzyki
…i noc wtedy będzie gorąca
tak Bóg mi objawił
dzień ten niezwykły
...w tym dniu mój Anioł się zjawi
a niebo tysiącem kolorów zabłyszczy!
z Cyklu: marzenia się spełniają BK*4
autor
TANIEC_SMIERCI
Dodano: 2006-12-04 00:01:47
Ten wiersz przeczytano 450 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.