Widzenie i dostrzeganie piękna

W kropli wody cały świat

Z jaką łatwością oczy biegną ku tobie
zachwyt wzbudza piękno twoje
Chwilą dłonie i oczy ciebie muskają w przelocie
Płatki swe rozwierasz szept twój to piękno moje

Bywać w pięknie to dotykać subtelnie ciebie
Każde spojrzenie wywołuję ciepły dreszcz
Twój zapach , twój zapach jest subtelny
urocza w słońcu, i gdy pada na ciebie deszcz

Wzbudzasz pragnienie, pożądanie dziewczęcego uroku
zmienna bywasz, zapachem kusisz, kolcem doskwierasz
Tęczowy blask pięknym onieśmiela
Jest w tobie i smutek, nie masz nektaru
Adonis ciebie nie odwiedza

Prozaiczność dochodzi do głosu, rzadko się tego słyszy
Nie wszystko jest w pięknie cudne, bywają i krzyki w ciszy
Krzyczeć i wynosić barwne piękno bez przerw ku niebiosom
tego najbardziej oporni nie zniosą

Tonować życie, widzieć ciebie piękna różo i szarym cieniu
Niuanse życia niosą w sobie cechy piękna
nawet w szarym kamieniu

Autor:slozok
Bolesław Zaja

autor

slonzok

Napisany: 2014-03-12 Dodano: 2014-03-12 05:56:56

Ten wiersz przeczytano 764 razy

Oddanych głosów: 7

Rodzaj Rymowany Klimat Radosny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie