(Wieczny) JP II
Wieczny jak Wieczne Miasto
Poza granice pamięci,
Koi i cieszy nas to
Przyjmą w szeregi Go święci.
Żywot pisał rozdziały
W księdze czytanej tłumnie,
Bestseller po brzegi cały,
Zamknął wiatr strony na trumnie.
I choć nastał kres tak trwale
Jego ziemskiego rozdziału,
Pamięć nie ginie wcale
Nawet drobinkę, pomału.
autor
SwobodneMyśli
Dodano: 2013-12-08 21:37:07
Ten wiersz przeczytano 620 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (3)
klimatyczny wiersz pozdrawiam
W naszej pamięci zostanie na zawsze/w mojej na pewno/.
Pozdrawiam:-)
Ładnie. W Naszej pamięci taki zostanie. Dobranoc