Wieczorem

Gdy całe światło zgaśnie,

Miasto wśród sennie unoszącego się powietrza uśnie,

Gdy mróz ostatnie okno swą białą szatą okryje,

Wstaje Pani.

Pani okrąża miasto,

Zagląda do okien i poprawia nieświadomym niczego, smacznie śpiącym ludziom kołdry.

Gdy zadowolona, niekiedy wejdzie i radość w domu zapanuje.

Tu i ówdzie pranie osuszy, tu samochód wyczyści.



A gdy wstanie słonko i swym blaskiem miasto oplącze,

Pani pędzi do schodów,

Schodów , których nie ma.

Dziękuję.

autor

wiosenka

Napisany: 2006-12-07 Dodano: 2006-12-15 20:58:09

Ten wiersz przeczytano 658 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Świat

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie