Wiele trzeba

Trzeba siły, aby znowu się podnosić
z tamtych chwil, na których tylko czarna wstążka.
Niebo płacze, człowiek cały jest w niemocy.
Trzeba wiary, żeby wtedy się nie poddać.

Trzeba kogoś, kto przy tobie stanie blisko
i utuli, kiedy oczy wypłakane.
Kiedy opór stawiasz wszelkim jasnym myślom,
w każdym kącie swego ciała czujesz zamęt.

Tyle trzeba, by odnaleźć znowu miejsce,
gdzie zielone światło jasnym blaskiem płonie,
a ty żyjesz i to życie znowu piękne.
Ja znalazłam, kiedyś dawno, dzięki tobie.

autor

magda*

Napisany: 2016-10-28 Dodano: 2016-10-28 14:29:13

Ten wiersz przeczytano 961 razy

Oddanych głosów: 21

Rodzaj Rymowany Klimat Refleksyjny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie