wielki bój

koniec świata zbliża się
sił brak mi by pędzić tak
by od rana aż po zmierzch
maksymalną formę mieć

padam z nóg lecz duch wciąż walczy
byle z tarczą, nie na tarczy
zakończyć ten wielki bój

strój szamocze się wciąż w pędzie
pośpiech był i jest i będzie
aż do chwili, gdy wieczorem
zwolni czas, pobiegnie torem
nieco innym, spokojniejszym,
rozśpiewanym, przyjemniejszym

wtedy będzie śpiew i będzie maj
wtedy będzie zmierzch, potem... Ty w moich snach...

Warszawa, 26.05.2008

autor

merida1983

Dodano: 2008-07-04 09:28:02

Ten wiersz przeczytano 374 razy

Oddanych głosów: 1

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie