wielki smutek
nie pomagają ciepłe promienie,
niepokój burzy wnętrze, złość wyrywa
z ust cierpkie słowa, rzuca w eter.
dobrze, że ciężkie od mroku niebo
zabiera kolejny dzień. noc wypełniona ciszą
unosi spokój jak nieruchomy zegar.
spoglądam tam gdzie tonie księżyc,
rozrzucone myśli mniej bolą.
autor
nowicjuszka
Dodano: 2013-06-10 09:06:05
Ten wiersz przeczytano 2195 razy
Oddanych głosów: 35
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (38)
Za dużo myśli, za wiele smutku... Ukłony :))
Smutny, ale bardzo dobry przekaz. Pozdrawiam
witam...każdy ma jakieś bolączki życia...po to pisze
się wiersze...pozdrawiam ciepło
Wielki smutek w przestrzeni między Ziemią a Niebem.
Podoba mi się. Pozdrawiam
wróciłam ...aby przeczytać jeszcze raz i zastawic+++
pozdrawiam;-))))
Bardzo mnie poruszył Twój wiersz.
Czasem bywam takim jednym - "wielkim smutkiem".
Pozdrawiam serdecznie. +
Ładny wiersz, znam to uczucie, gdy człowiek czeka na
noc...
uwierz mi, jeszcze wiele niedziel będziesz w życiu
miała,ukłony
Ładnie napisany wiersz, bardzo przemawiający,
szczególnie zakończenie, Pozdrawiam :)
Bardzo trafnie oddany klimat smutku w wierszu...bedzie
dobrze, przeciez nie moze byc zawsze smutno.
Nowicjuszko, ogromnie współczuję.
Modlitwa bardzo pomaga.
Pozdrawiam ciepło
Olu napisałam pod Twoim wierszem
"Szczęście w nieszęściu".
Pozdrawiam.
smutek i ból przemawia z tego wiersza ....a zycie
toczy się dalej
Napisz proszę, jak się dowiesz, że jest dobrze.
Podziel się z nami. Jeszcze raz pozdrawiam i życzę
żebyś była dzielna i cierpliwa.
Dziękuję wszystkim za słowa otuchy.
Pozdrawiam.