Wierni - Niewierni

w białych habitach niezmiernie czyści
prostując drogę zmierzają do moczar
opozycjoniści intelektualiści
z założonymi klapkami na oczach

tkwią w bezruchu w niezmienionym
stanie tolerancją nierozwinięci
budują wszędzie kościoły jak domy
lecz do jedności nie wystarczą chęci

tak ciągle wiernie piszą o bogu
patrzą na ołtarz niczym na spektakl
nie podejmując z nikim dialogu
to nic innego jak tylko sekta

ślepo ukuci z innego żelaza
krzyż ten dźwigają a trud mozolny
ograniczone dziesięć przykazań
a ponoć każdy człowiek jest wolny

więc niewierzący musi być gorszy
nas zwymyślają w złudnej euforii
co jeden zaraz do walki skorszy
opluć bom z niższej jest kategorii

nas nie zmierzycie tą samą miarą
jesteśmy wolni i z własnym zdaniem
nie obnosimy się z żadną wiarą
nie podążamy za tym wołaniem

a ciągły wyścig do drzwi kościoła
po wodę z mąką muszą się spieszyć
sami gdy słyszą że bóg ich woła
w jego imieniu będą grzeszyć

*

z wiarą na rękach odnajdą pomstę
aż ich zajadłość stanie się wilczą
wiarę rozdepczą na milion cząstek
gniewem bezbożnym choć teraz milczą

autor

DuszaPustyni

Dodano: 2012-08-24 19:55:16

Ten wiersz przeczytano 681 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Zimny Tematyka Społeczeństwo

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie