***

Zamknięta szczelnie
w skarbonce
własnych myśli
uciekam
od realności
i wyciągam ręce
po szczęście,
które nigdy nie było mi dane...
Kreuję Twą postać
buduję myślami Twe ciało
i pamięcią
- rozgrzane serce,
lecz jestem sama
i w samotności tej
kołyszę się
jak liść trącany
przez wiatr...
Warkocz swych myśli rozplatam
i tonę w nich
dziko odchodząc
w samozapomnienie,
odrzucam rzeczywistość
chcę kraść gwiazdy
z nieba
i kłaść Ci je u stóp
...a Ty nie mów nic
po prostu bądź
wtedy
otworzę swe serce...

autor

zagadkaMarika

Dodano: 2008-10-05 15:21:51

Ten wiersz przeczytano 408 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie