***
wiesz,
dziś już nic mnie nie bawi,
życie tu dławi,
bo jakoś ciężko mi to strawić,
ja widz błyskawic,
nosze w sobie nienawiść,
do świata i do siebie samej,
kiedyś życiu oddanej,
dziś już załamanej,
zawiedzionej wszystkim,
zmęczonej ciągłą walką,
chodnikiem śliskim,
postawą nic nie wartą,
ocieram twarz,
łzy to nic nowego,
kiedyś słowny malarz,
dziś już jestem do niczego.....
kiedyś poranek z uśmiechem,
dzisiaj budzi mnie niepewność,
fatum zwane pechem,
dobijająca bezsenność,
kiedyś tyle siły,
dziś już obojętność,
skrywane emocje.....
reakcją na codzienność....
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.