[***]

W szumie tonącej niepewności, słyszę głuchy szelest serca
Podmuch wiatru kołysze lekko nasze myśli, związane nitką szczęścia
Spijam sok z twych zimnych ust- niczym poranną rosę
Stąpamy po rozżażonym piasku snów...
Proszę
nigdy nie pozwól mi uciec
w świat - którego nie rozumię
w noc - której się boję
Nigdy
nigdy nie pozwól mi zasnąć
choćby na chwilę
choćby na dzień
choćby na moment
Proszę
Otul mnie -jak konary drzew otulają się pokornie
Kochaj mnie- bo ciemność na zawsze mnie pochłonie

autor

anica_diablica

Dodano: 2006-05-30 09:30:17

Ten wiersz przeczytano 496 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie