Z a ł a m a n i e

VII cykl - Dokąd Idziesz cz.III Życiowy cel

Twoje serce przykute do skały
myśli rozproszył wiatr
odczuwasz zastój
lecz musisz iść dalej
twoja niechęć do życia
opadnięte ręce bez sił
ciało zawieszone
gdzieś w próżni
w której znajduję się nicość

zamknięty w sobie
u kresu własnych sił
jak samotny żeglarz
zabłąkany wśród fal
płyniesz w poszukiwaniu jutra
wokoło krzykliwe mewy
wskazujące nowy szlak
podnieś wzrok
zrób kolejny krok
w stronę własnych wspomnień
jaki popełniłeś błąd
odkryj następne karty pasjansa
który układa ci los
popatrz to wielki tuz pik
stanął na twojej drodze
a może to właśnie on wyprowadzi ciebie
z gąszczy torując drogę
w przyszłość.



22.12.ubiegłe stulecie

autor

kazap

Dodano: 2008-09-26 08:19:38

Ten wiersz przeczytano 976 razy

Oddanych głosów: 61

Rodzaj Biały Klimat Optymistyczny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie