P r z y j d ź

przyjdź siądź obok mnie
tak zwyczajnie bez słów
jak uśmiech i spojrzenie

nazbieramy naręcze kwiatów
co wyrosły na naszym polu
gdzie zakwitła wyśniona niezabudka
i złożymy je w kapliczce wiersza
zbudowanej ze wspólnych pragnień

popatrz mi prosto w oczy
tak głęboko aż ujrzysz duszę

a potem zostaw mi swoją pamięć
i dzwoneczki słów w uszach

bym po latach mógł odnajdować
pod zamkniętymi powiekami ciebie
i nasz raj zbudowany z rozkoszy

autor

topor

Napisany: 2008-09-25 Dodano: 2009-01-24 06:11:45

Ten wiersz przeczytano 563 razy

Oddanych głosów: 19

Rodzaj Bez rymów Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie