***
Tylu ludzi
widzę tylko te czerwone sukienki
przelewające się falą
przez parkiet
tłum
zbita, bezmyślna masa
jak rój mrówek pożerający
delikatnego motyla
stoją naprzeciwko tej hałaśliwej gromady
szukam Cię wzrokiem
po przeciwległej stronie przepaści
ale Ciebie tam nie było
czekałam na próżno
ubrana w jedwabne szaty
z perłami na szyi
z kulą u nogi
ciebie nie było
cóż
niektóre marzenia się nie spełniają
ja
śmierdzę innymi
ich problemami
słowami
ich tańcem
przeciekam ich życiem
już tak mało jest jest MNIE
we mnie
tylko uśmiech na zdjęciu
wciąż taki sam
taki wesoły, szczery
taki... na miejscu
szkoda
że duszy nie mogę przykuć sobie łańcuchem
do serca
żeby również była
na miejscu
tylu ludzi
a tyle wokół samotności
czuję się niepełna
jakby mi było czegoś brak
jakbym nie umiała być w pełni sobą
jakbym cały czas na coś czekała
na kogoś...
jakbym...
nie umiała żyć
tak, żyć
bez Ciebie
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.