***

Dla tej...

Ująwszy długopis,
wytargawszy papieru kartkę,
przyłożywszy doń koniec...
- "zaraz, a tytuł...?"

Przyjdzie, jak kocha,
powróci, jeśli pamięta,
pomyśli, da oddech,
potem lat drugie tyle.

Zobaczę wtedy lipcowe oczy,
bielą odzianą głowę,
wypełnioną innymi,
w rękach wszystkimi...

Podwojone, potrojone lata,
dalej powielone,
z tyłu ukryte,
na wieki spisane.

Wtedy postawię kropkę,
łzą skropię i zostawię.
Z uśmiechem powiem -
to mój tytuł.

I odłożę pióro...

...która ów lata powieli.

autor

Osa750

Napisany: 2010-02-20 Dodano: 2010-02-21 00:03:15

Ten wiersz przeczytano 464 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie