***

"Nikt i nic nie będzie mieć najmniejszej władzy
nad kochankami, bo zbyt nadzy,
bo zbyt objęci..."

Połączeni wielkim uczuciem miłości
żyją, unikając zdrady i zazdrości,
wszystko wokół się kręci...

Gdy przychodzi chwila rozstania serce im pęka,
bo życie osobno, bez połowy serca, to wielka udręka,
zawsze mają siebie w pamięci...

A tęsknota to jest takie zło
co atakuje z czterech stron,
jednak ich uczucie ciągle wzrasta...

(... Jest jeszcze wcześnie... )

Muszą pamiętać o pewnej namiętniści
granicy, by nie nadszedł nigdy kres ich miłości
narzucony przez echo miasta!

Oddech kochanków staje się szybszy i mocniejszy
dźwięk bicia ich wspólnego serca głośniejszy,
lecz jeszcze nie wolno im, czekają...

(... Oczekiwali bezkresnie... )

Wiele czasu minęło, wiele się stało,
więcej nektaru miłości do kielichów serc się wlało
ale ludzie obserwować ich nie przestają...

Coraz bliżej znajdują się siebie
tak blisko, jeszcze krok i będą w siódmym niebie,
nadzieję, że staną na szczycie wielką mają...

Miasto ucichło niespodziewanie
przeczucie mówi, że ta chwila nadchodzi, coś się stanie
wędrują nadal przez życie...

(... Są już bardzo wysoko... )

W końcu nadeszła od wieków oczekiwana noc
teraz do nich należy wszelka magia i wielka moc
czują szybsze serca bicie...

... Kochankowie znaleźli się na szczycie...

Osiągnęli swój cel, szczęścia pełnię,
chcę również, jak oni, wierzę, że się spełnię!

(... Trwają zatopieni w szczęściu głęboko... )

Czują się jak we śnie - niesamowicie
I tym udowodnili wszystkim, że szukać, kochać i twrać należy
i pokazali jak wiele warte jest życie.
Niech spróbuje każdy, nawet gdy nie wierzy...

hmmm...

autor

_judyta_

Napisany: 2003-12-09 Dodano: 2006-04-22 18:59:42

Ten wiersz przeczytano 610 razy

Oddanych głosów: 5

Rodzaj Nieregularny Klimat Optymistyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie