***

wiersz, który napisałam ponad 1,5 roku temu, gdy było mi bardzo źle...

Boli
Tak bardzo boli
Gy tęsknota
Niezaspokojona
Wdziera się w me serce
Wypełnia mnie pustym powietrzem
Pustka staje się moją rzeczywistością
Zaciska się jak ognista obręcz
Dusi
Zniewala
Płyną łzy
Ale i one wyschną jak jezioro
Gdy z nieba nie spadnie
Deszcz
On jest mą nadzieją
Tylko on zaspokaja me pragnienia
Ale nie spada
Wysycham
Jeszcze żyję
Ale jak długo
Czy z nieba spłynie nadzieja ...

... na szczęście obecnie nie określa mnie samej, bo jestem szczęśliwa..;* nie lubię się dołować więc nie mogłam go pokazać światu .... a teraz bez wyrzutów mogłam go opublikować ...

autor

*Nobody Special*

Napisany: 2005-04-21 Dodano: 2006-11-28 19:05:12

Ten wiersz przeczytano 492 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Bez rymów Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie