***

Poszłabym z Tobą do parku
W tę wrześniową noc, w ten gwiezdny wieczór.
Bo ja nigdy tego nie robiłam i
Nie wiem jak to jest otulić twoje biodra ramionami,
Zatopić się w sweter wełniany
I słuchać serca bicia wymieszonego ze słowami.

A gdyby się wszystko skończyło, tego parku odwiedzać nie będę.
Zbyt wiele będzie się z nim łączyć:
Te Twoje kocie skrzywienie głowy, tęskno-fioletowy pocałunek
I moje szczęście o tym nieokreślonym kolorze sepii.

autor

Syberyjska niezapominajka

Napisany: 2006-09-20 Dodano: 2007-03-17 17:23:51

Ten wiersz przeczytano 506 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Biały Klimat Romantyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie