Wiersz

Rozkwitam rzucony na żądz waszych glebę,
niewidoczny oczom zapatrzonym w siebie,
wyrastam niebytem u materii stosów,
losem bez znaczenia pośród ważkich losów.

Dźwięczę śpiewną ciszą w zgiełku życia trybów,
bezruchem w chaosie, przypływem odpływów,
wyśniwam się marą we snach waszej jawy,
skutkiem bez przyczyny, żartem bez zabawy.

Rodzę się półsłowem niedopowiedzianym,
przeczuciem ulotnym w półcieniu skrywanym,
żyję niepamięcią, niczym chwile pierwsze,
odchodzę wzruszeniem...

jestem tylko wierszem.

autor

vooko

Napisany: 2007-04-16 Dodano: 2007-04-17 00:00:26

Ten wiersz przeczytano 754 razy

Oddanych głosów: 20

Rodzaj Rymowany Klimat Obojętny Tematyka Fantastyka

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie