* * *

* * *
Zostawić światłość po walce z krami
Co płyną po rzece splamionej łzami
Pójść za krzykiem spragnionym dla dnia
Pozostać sobą w obliczu zła
Przetrwać złe dni powstać po burzy
Nie poddać ludzi przeciwko wojnie
Stanąć na przekór temu co wróży
Przetrwać niewolę walcząc spokojnie
Pokonać ból wijący się w duszy
Powiedzieć wprost nie szeptać w uszy
Wyrwać co swoje z gardzieli biedy
Prawdę powiedzieć gdy nie ma kiedy
Gdy nie ma nadziei przejść na stronę dobra
Nawrócić się gdy jest koniec czasu
Gdy się jest przegranym zdobyć wreszcie nobla
Gdy się jest bogatym pozbyć się atłasu
Przeżyć wreszcie czas zwyciężyć zło
Na pewno wtedy zobaczysz Go

autor

Leonardo

Dodano: 2004-10-30 22:05:46

Ten wiersz przeczytano 495 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie