***

Związali mi ręce
zwiazali mi nogi
zakneblowali usta
zakryli oczy
kazali iść

pierwszy upadek
podniosłam się, stoję
idę dalej, przed siebie

drugi upadek
leżę przez chwilę
lecz podniosłam się i idę

trzeci upadek
mijają lata i wieczności
lecz wstaję i idę

Ta siła okrutna
co zgubnie każe iść dalej
nie daje odpocząć
Gdy człowiek upada
każe wstać
Gdy człowiek wstaje
każe iść
Gdy człowiek idzie
każe upadać

A człowiek choć ginie
idzie dalej
Z oślim uporem
brnie przed siebie
Każdy upadek dodaje sił
a zaraz potem je zabiera
A człowiek choć ginie
idzie dalej

A może to walka jest tchórzostwem?

autor

Malutka

Dodano: 2006-05-25 18:39:34

Ten wiersz przeczytano 579 razy

Oddanych głosów: 2

Rodzaj Nieregularny Klimat Obojętny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie