*_
Z zaniedbania zapuszczam brodę,
krążę po pustym mieszkaniu
zawieszony w przestrzeni życia.
Jem, piję, śpię..
Drzemię, spożywam, smakuję..
Mijam smutne lustro z ładnym światłem,
głuche schody,
nadgryziony chleb.
Kartka i długopis.
*
Ciebie już nie ma tydzień.
Komentarze (4)
fajnie wyrażona tęsknota, podoba mi się :-)
Rozstanie sprawia, że czujemy pustkę wokół siebie,
tracimy sens życia, ale przecież jest jeszcze
nadzieja... nie można jej stracić.
Ładna miniaturka, skłania do zadumy.
Uciekła mi spacja, powinno być z rozstaniem.
Dobrze oddany stan apatii, związanej zrozstaniem.
Pozdrawiam.