***

Skulona i otulona kołdrą po sam czubek nosa

Zastanawia się, co tym razem było źle

Gdzie jest ten kolejny błąd

Który przyćmiewa jasny obraz rzeczywistości

Dlaczego oczy wciąż pzostają ślepe

A ciało bezwładnie opada

I z hukiem uderza o wystający krawężnik

Gdzie podziały się ostatnie okruchy miłości

Delikatnie łaskoczące czerwoną stronę serca

Dlaczego jego kolor się zmienia

Dlaczego nabiera barwy czarnego węgla

Dlaczego jego ciepło tak szybko wystyga

Dlaczego jego płomień właśnie gaśnie

Skulona i otulona kołdrą po sam czubek nosa

Zamyka oczy

Które i tak nic nie widzą

autor

Demonisia

Napisany: 2007-03-01 Dodano: 2007-05-16 23:16:45

Ten wiersz przeczytano 423 razy

Oddanych głosów: 0

Rodzaj Bez rymów Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie