***
Wziął w dłonie kamień
I długo mu się przyglądał
Patrzył na kształty miękkie
I dziwił się że taki twardy
Czuł zimno przyłożywszy go do policzka
Żal mu było kamienia
Samotnego pośród traw soczystych
Żal mu było kamienia
Milczącego pośród dźwięków życia
Żal mu było kamienia
Pomyślał o sobie
Spod zamkniętych powiek
Jak oceanu wody słone
Wyrzeźbiły w kamieniu kwiat
I kamień kwiatem się stał
autor
Aune
Dodano: 2007-07-04 13:18:08
Ten wiersz przeczytano 397 razy
Oddanych głosów: 3
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (1)
Witam! Bardzo ładny wiersz. Na początku byłam ciekawa
co zrobi z tym kamieniem... A przy końcówce spłynęła
mi łza... Gratuluje...