...

Pytałem górę o skąpanym w chmurach zboczu – milczała,
Pytałem wierzbę tkwiącą na uboczu – płakała,
I przechodniów pytałem, mijających mnie z pośpiechem,
Pytałem nawet wiatr pieszczący swym oddechem,
Aż kiedyś, spacerując ulicami Turynu,
Spytałem bezdomnego czy można żyć samemu.
I patrząc mu w oczy, w twarz okrytą nocą,
Dostrzegłem odpowiedź – można, tylko.... po co?

autor

owein

Napisany: 2008-09-15 Dodano: 2008-09-15 22:17:45

Ten wiersz przeczytano 442 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Rymowany Klimat Smutny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie