Wiersz niedokończony

Gdy byłem z dala od Wzgórza Namiętności,

Czas płynął kojąc duszę.

W przestworzach czułem siłę miłości,

Nie napotkałem na ludzkich serc suszę.

Lecz czas sprowadził mnie na ziemię,

Horyzont zamknął skrzydła wolności.

Twa obecność znów za skałami drzemie,

W dal odeszły nieuchwytne chwile radości.

Wiatr który wzniósł mnie w przestworza,

Dziś przykuwa mnie do Wzgórza.

Fale rozdzierają spokój morza,

Zamiast cieszyć znów rani Róża.

W sercu wciąż żyją Twoje oczy,

Tak śliczne kuszące tak.

Chociaż w żyłach krew się toczy,

Ciało trzyma cierni krzak...

autor

MyszAs

Dodano: 2007-01-02 21:07:39

Ten wiersz przeczytano 453 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Rymowany Klimat Dramatyczny Tematyka Miłość

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie