Wiersz siedemnasty
Wiesz może
jak się miłość
obchodzi z ludźmi
ja raczej
nie wiem
zabłądziłem
w labiryncie
samotności
jeżeli wiesz
poradź
by po raz kolejny
miłość odniosła triumf
nad samotnością
by moje
bezdomne serce
biło promieniami
szczęścia
autor
neplit123
Dodano: 2014-12-29 14:18:35
Ten wiersz przeczytano 573 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (13)
Ciekawe i piękne wołanie
by moje
bezdomne serce
biło promieniami
szczęścia- oryginalnie ale jakże prosto zarazem.
Asceza a ogrom wyrazu - to u Ciebie jest piękne.
Gdyby to był wiersz tysiąc dwieście dwudziesty!
Wybierz tę prze duże M - jak tonąć, to na środku
oceanu:)
Dobrego wieczoru!
Słowa z serca pisane. Pozdrawiam:)
Nie wywołuj wilka z lasu, bo jak Cię miłość dopadnie
nie zaznasz spokoju :)) ale wcześniej czy później
nikogo nie ominie. Pozdrawiam :)
Zmysłowy wiersz. Miło było przeczytać. Pozdrawiam:)
Ładnie...a miłość obchodzi się z nami różnie:)
Ladny udany wiersz pozdrawiam
"Każdemu wolno kochać", zatem "Kaziu zakochaj się"...
:)) Wtedy peel się dowie, jak miłość obchodzi się z
ludźmi:))))
urokliwy wiersz pozdrawiam:))
Bardzo ładny wiersz. Bardzo skromny, ciepły i
refleksyjny. Pozdrawiam mile.
Ładnie...Pozdrawiam:)