Wiersz sto osiemdzięsiąty...
Uważaj żeby przyjaciele
nie stali się
dla ciebie obcy
byś nie został sam
na zawirowanej
drodze życia
uważaj żebyś dobra
nie zamienił w zło
bo to niekorzystna
będzie zmiana
pozostań po życia
kres dobry
a złu każ iść
do diabla
uważaj żeby miłość
w tobie nie zgasła
tak jak latarnia
gaśnie po nocy
bo tylko miłość
zna odpowiedź
nie bój się
jej zawierzyć
autor
neplit123
Dodano: 2017-06-25 15:56:28
Ten wiersz przeczytano 386 razy
Oddanych głosów: 4
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
Dlaczego człowiek jest zły, prozaiczne pytanie,
takie na co dzień, przez ramię, na własne błędy
zerkanie.
Kolejny, świetny i życiowy wiersz. Serdecznie
pozdrawiam :)