Wiersz sześćset czwarty
Mówi się o miłości
lecz ona silniejsza
w czynach niż słowach
pisze się o życiu
lecz ono też pióro ma
kto pisze piękniej
człowiek o życiu
czy życie o człowieku.
Z histori która się wydarzyła
wyciągnij odpowiednie wnioski
bo dobrze wiemy o tym
że ona lubi się powtarzać.
Ja nie chcę
nikomu czasu zabierać
bo to czas
zabiera nam ludzi.
Samotności i miłości
doświadczamy na ziemi
życie i szczęście
czeka na nas w raju.
Dotykiem leczącym rany
dotykam dziś ludzi
wzrokiem pełnym nadzei
patrzę na smutny świat.
Komentarze (4)
Piękna , mądra choć smutna refleksja, skłaniająca do
zadumy nad życiem i naszym w nim udziale. Pozdrawiam z
podobaniem :)
to chyba my sami sprawiamy, jaki jest ten świat ?
Smutek przepełnia ten wiersz i skłania do refleksji
nad sensem istnienia...pozdrawiam
życie pisze nam scenariusz, rozpisuje role...