Wiersz trzysta pięćdziesiąty ósmy
Naiwny głupiec
a może niepoprawny optymista
nie wiem
do którego mi bliżej
ale jedno wiem
że dziś mi przyszło
żyć solo
ale nie zwątpiłem
że miłość połączy
serc dwóch duet
bo w kolejce
po miłość
mogę stanąć nawet
na samym końcu
i wciąż muszę
uważać żeby
życie nie złapało mnie
na braku humoru
bo wtedy będzie smutne
a gdy coś mówisz
to zawsze mów po ludzku
bo wtedy ludzie
cię zrozumieją
a twoja mowa
nie będzie im obca
autor
neplit123
Dodano: 2018-09-29 15:41:30
Ten wiersz przeczytano 414 razy
Oddanych głosów: 10
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
Interesujące, pozdrawiam; )
Mówić po ludzku - problem, że tego nie uczą, trzeba
samemu i czasami nawet sam ze sobą, bo nie ma z kim.
Pozdrawiam.
Czytelnyya przekaz wiersza.
Pozdrawiam:)
Optymizm jest w życiu potrzebny, tak jak i miłość,
dobrze, że w nią nie zwątpiłeś neplicie, mam nadzieję,
że ją znajdziesz i się na niej nie zawiedziesz, bo ona
ma różne twarze i nie zawsze niestety bywa cudna i
słodka, poza tym kobiety lubią ludzi z poczuciem
humoru, zatem już masz u nich dużego plusa :)
Pozdrawiam serdecznie i życzę spełnienia:)
Nie ważne na początku, czy na końcu, tylko niech
przyjdzie.
Dobry refleksyjny przekaz.
Życiowo ujęte.
Pozdrawiam.
Marek
a ostatni będą pierwszymi... pozdrawiam neplicie
Czytelny, optymistyczny przekaz.
Msz dwa i duet to praktycznie synonimy, dlatego
zamiast
"że miłość połączy
serc dwóch duet" napisałabym
"że miłość połączy
serca w duet" ale to nie mój tekst.
Miłego wieczoru:)
Aleś się ustawił, Neplicie na końcu,
jak zawsze rozważnie, skromny po aktorsku.
Pozdrawiam, wiem że są miejsca wolne na początku.