Wiersz trzysta trzydziesty ósmy
Polubiłem taki świat
gdzie na każdej drodze
zawsze świeci dla
kogoś jakieś słońce
dlatego nie zachodź
słoneczko zbyt wcześniej
a ty miłości przecież wiesz
że za tobą pójdę
powiedz tylko dokąd
a ty nadziejo przecież wiesz
że nie zwątpię
nawet w samotności
a ty śmierci musisz wiedzieć
że cie nie ma
bo jest tylko życie
i tak to już jest
że bogaci mogą
tworzyć swój świat
biedni muszą żyć
w takim jaki jest
dlatego życie pozwól
żyć godnie każdemu
bez wyjątku
autor
neplit123
Dodano: 2018-06-27 15:27:22
Ten wiersz przeczytano 395 razy
Oddanych głosów: 12
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (11)
Dokładnie;)pozdrawiam cieplutko;)
Dobre przesłanie na koniec.
otóż to bez wyjątku...
Dajmy sobie wszyscy pożyć
Z miłościa i nadzieją w drodze po godne życie.
Ciekawy wiersz z wieloma życiowymi refleksjami.
Pozdrawiam serdecznie.
dobre zakończenie
Gdyby tak było byłoby idealnie.
ładny optymistyczny wiersz.
Pozdrawiam.
Marek
Kolejna, świetna refleksja, pozdrawiam :)
Godnie na swoim poziomie,
temu Kanary, drugiemu Woroneż.
Pozdrawiam Neplit, każdemu wg zasług.
popieram całkowicie:)
Refleksyjny wiersz :)