Wierzę
Chociaż tak bardzo jesteś daleko,
że sięgam ciebie tylko tęsknotą.
Płynącą we mnie ogromną rzeką,
której nurt mówi, że jesteś po to,
by sen odebrać oczom zmęczonym,
spokój zakłócić w serca krainie.
Jak ćma podążam w płomienia szpony,
nie bacząc na to, że w ogniu zginę.
Lecz jednak wierzę, gdzieś w oceanie,
gdzie rzeki droga kresu doznaje,
smutek wylany cały zostanie,
odległość wtedy bliską się staje.
autor
Sotek
Dodano: 2011-11-21 00:04:50
Ten wiersz przeczytano 1875 razy
Oddanych głosów: 98
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (61)
Sotku kochany trzeba wierzyc,ze sie uda:)Bardzo lubie
Twoje wiersze,pozdrawiam serdecznie+++