Wilk
Są w nas lasy bogate i świeże
- są pustynie
Jest w nas przyczajone zwierzę
Matnia i gąszcze
I głośne wołanie
- i utajone prośby
i – (sz…) – czekanie
… że jest Anioł
co – (w) po lasach
jako człek się kryje
(stary pies...)
- wilk wyje!
1975 r.
autor
Wiktor Bulski
Dodano: 2017-03-12 00:17:07
Ten wiersz przeczytano 1454 razy
Oddanych głosów: 24
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (35)
wiersz w klimacie "dramatycznym " bo:
http://www.tekstowo.pl/piosenka,jacek_kaczmarski,oblaw
a.html
tematyka : "życie" bowiem nasze wnętrza jak pisał
Karol Wojtyła w Pieśni o Bogu ukrytym
/ II. Pieśń o słońcu niewyczerpanym /
"11.
Jest we mnie toń przeźroczysta,
dla mych oczu zasnuta mgłą –
kiedy, jak potok, upływam zbyt bystro,
na tak głębokie nie zasługuję dno.
Tam Pan mój co dzień przychodzi i pozostaje – .../"
Wierz bardzo dobry !!!!
tylko mała uwaga:
o ilw wers:
"i – (sz…) – czekanie"
zapisany jest prawidłowo
o tyle wers:
co (w) – po lasach"
moim zdaniem [nieskromnym]
odczytuję jako:
co w/po lasach
[czyli dwojako:
co w lasach
i
co po lasach ]
więc chyba należy zapisać inaczej
ale zawsze autor ma ostateczne zdanie
pozdrawiam serdecznie
Ciekawie z wyobraźnią poetycką piszesz .Pozdrawiam
Serdecznie.
Dla Oli - dobranoc, dla Anny - podziekowania.
Bardzo dobry wiersz. Gratuluję.
Dla mnie ładnie
Dobranoc:-)