Winogrona
Za parawanem liści ukryci w półcieniach
gorączkowo objęci szukamy spełnienia.
Wina smakiem i wonią chwila zgubnie
nęci,
by ją ukryć w chłodnych piwnicach
pamięci.
Słonecznym sokiem napełnione grona
rozkosz mi obiecują. Ja nienasycona
z dłoni Twych zapomnienie pocałunkiem
spijam
i jak wino dojrzewam, jak lato przemijam.
autor
sosna
Dodano: 2007-07-05 20:15:47
Ten wiersz przeczytano 1090 razy
Oddanych głosów: 22
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (8)
Boski klimat... wina z dostojnych piwnic szlacheckich,
bo nawet sam książę tu zawitał z popicia tego nektaru
chęci...
metaforą okryłaś miłości pragnienie i jej upojenie.
rzeczywiście prawie jak malinowy chruśniak :) piękna
metafora, idealnie dobrane słowa, w których tak dużo
miłości się chowa ;)
Piękną metaforą splotem winogron i smaku miłość
nasycona w wierszu Dobry wiersz
słodkie te winogrona, a słowa czytam wciąż od nowa...
ja nienasycona.
słońce w kiściach gron się pochowało........
wiedząc, że tam uśmiechem przybędziesz......
wino w Twych dłoniach będzie dojrzewało......
przez długie lata i piękne dni jesienne
Powtórzę tutaj za górą... Wyśmienity wiersz niczym w
malinowym chruśniaku :-))) Tak dobrze czuję siędziś w
jego klimacie ;-)
Sosenko! To jak malinowy chruśniak - wyśmienite!
Pięknie! Bardzo erotyczne wizje mi się projektują,
bardzo...