Wiosenna metamorfoza
Usiadł na krzaku motyl biały,
szeroko skrzydła rozpostarłszy,
a ja z wrażenia oniemiała,
śledziłam go swym wzrokiem starczym.
W zachwyt wpadałam jak dziewczynka,
co po raz pierwszy cud ujrzała.
Patrząc w ogrodzie na bielinka,
znów byłam dzieckiem, znów się
śmiałam...
Jakże nie kochać więc przyrody,
kiedy tak blisko jej do lata...
Staruszek znów się czuje młody,
a babcia znów - jak małolata.
Gliwice 17.06.2021 r.
autor
Berenika57
Dodano: 2021-06-17 12:31:02
Ten wiersz przeczytano 873 razy
Oddanych głosów: 9
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (9)
można być starcem z duszą małolata
p;)ozdrawiam serdeczie
Piękna wiosna to czas radości,
bez względu na wiek :)
Pozdrawiam i dziękuję ślicznie za miłe Państwa
odwiedziny :) B.G.
umiesz uśmiechnąć optymizmem :)
serdecznie pozdrawiam :)
"Jedni są wiecznie młodzi,inni wiecznie starzy,
to kwestia charakteru, a nie kalendarzy." -
Sztaudynger
Uroczy radosny wiersz pełen zachwytu ciepełkiem i
bogactwem natury :) wiosna to najpiękniejszy
czas...pozdrawiam :)
Wiosną wszyscy młodnieją :))
Piękny wiersz, pozdrawiam :)
Oj, prawda. Piękny wiersz Bereniko.
Pozdrawiam serdecznie :)
No, to prawda, czuję się młody, hehehe :-)
Bardzo fajny wiersz. Pozdrawiam ciepło, Bereniko :-)
Piękny wiersz czerwcowy. Krótki ,radosny i budujący.