Wiosną w jesieni
Wiosną w jesieni
Zaszumiał wiatr zimny jesienny
I przejął wszystkich dreszcz okrutny
Nadchodził czas tej aury zmienny
I okres w roku dziwnie smutny
Kwiaty co kwitły całe lato
Drzewa co liśćmi nam szumiały
Zamienia jesień wszystko w złoto
By we wspomnieniach pozostały
Czasu co minął nikt nie wróci
Kwiaty co zwiędły żyć nie zaczną
Lecz jesień wcale mnie nie smuci
Choć jest w pamięci dosyć znaczną
Bo chociaż liście z drzew spadają
Dywanem ścieląc się pod nogi
To widzę jak znów zakwitają
Kwiaty co zdobią marzeń drogi
I tak w pamięci pozostaniesz
Wiosną w jesieni z tamtych zdarzeń
Kwiatem zakwitłaś i zostaniesz
Kwiatem jesiennym z moich marzeń
7-09-1970 Katowice
Komentarze (0)
Jeszcze nie skomentowano tego wiersza.