Wiosna, poezja i magnolie

No i wdepnęła nam wiosna przypadkiem,
prawie na początku lata, wyszła na miasto.
Mistrz Konstanty znowu biega po Szczecinie:
otwiera spojrzenia magnoliom i liczy kaczki
na Rusałce, może odnajdzie tę zieloną gęś.


Otuleni sobą i spojrzeniem liści, myśl po myśli,
Płoną zaułki powszedniej poezji. Zbieramy słowa,
przeliczamy pragnienia, dodajemy nowe.
Tej wiosny są takie miejsca gdzie nie spadają łzy,
tylko ścieżki nieco poskręcane.


Mistrz przysiadł na ławeczce pod orłami,
za jego czasów tu było tylko gniazdo i marzenia
rozsiane zachłannie pod platanami. Zatopił się
w ciepłe wspomnienia, zapalił spojrzenie
I ożył na deskach w Teatrze Letnim.


Opowiadasz o rumieńcach, które wyrastały słowami,
noszonymi w kieszeniach, razem spędzanych dni.
Teraz zastygły ciszą brulionu - zatrzymał je czas
na odpoczynek - w parkowych alejach.


Mistrz stawia palec, na rozgrzanym piasku,
przelicza przestrzeń: pora jest odpowiednia.
Przy Tanowskiej w Policach dwaj Mariany,*
zapraszają ze szklaneczką wieczornej rosy


Spoglądam w niebo – gwiazdy tej nocy gorące.
Dalej pamięć i myśli niespokojne. ożywają w kokonach,
aż do świtu – otuli nas muzyką - na zielonych łąkach.


/maj - 2013/


- - - - - - -
*/ Na cmentarzy przy ul. Tanowskiej w Policach zamieszkali na wieczność dwaj (moi przyjaciele) szczecińscy poeci i animatorzy kultury: Marian Yoph – Żabiński i Marian Adam Kasprzyk - ojcowie chrzestni (dorocznie organizowanego w Policach) konkursu literackiego im Konstantego Ildefonsa. Gałczyńskiego.

autor

topor

Napisany: 2013-05-08 Dodano: 2013-05-08 19:58:24

Ten wiersz przeczytano 1116 razy

Oddanych głosów: 6

Rodzaj Wolny Klimat Melancholijny Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie