wiosna życia...
przytul się do mnie kochana
a umaję twe serce
i radosną czułością
obudzimy wnet wiosnę
a wiosna jest kapryśna tego roku
dlatego tyle oziębłości wokół
ale uczucia nasze
wkrótce rozpromienieją
miłość porwie wianuszek
z zakwitniętych stokrotek
ty będziesz nagietką a ja tulipanem
kwitnące zabawy skończymy nad ranem
a kiedy porządnie
ogród uprawimy
pozostaną astry
opadnie liść młodości
będziemy wnukom opowiadać bajki
jakie są piękne niezapominajki
Komentarze (16)
Pachnący i taki ładny ogródeczek.Pozdrawiam
Kwieciście u Ciebie, miłośnie - super, brawo:)
Pozdrawiam-:)
Jak tu nie skorzystać z takiej propozycji? Szacuneczek
:))
Oj ale kwiatom na amory się zebrało:))))Ślicznie,
niezapominajkowo:)))))
Hm...ciekawie w tym ogrodzie:). Pozdrawiam
Można się rozmarzyć. Pozdrawiam
Witam. Piękne kwiaty w całym wierszu. Uwielbiam je.
Dobranoc
romantyczny, słodki wiersz:)
Ale u Ciebie słodko ..:)
Piękny spacer, poprzez wiosnę do jesieni życia.
Wiersz cały w kwiatach
Pozdrawiam serdecznie
Bardzo Piękna ta miłość Nagietki i Tulipana :):)
Śliczny wiersz. +
Romantycznie ,erotycznie i kwieciście. Ładny wiersz.
:)
Bardzo mi sie podoba:)
Piękne porównanie życia do kwiatów.Pozdrawiam:)