wiosna życia
Nad brzegiem rzeki usiadła i słuchała
pieśni co z wody się rodziła,
błogi spokój w duszy zagościł
jak kamień rzucony w wodę
swe kręgi roztoczył...
Wokół kwiaty rozkwitły,
drzewa szeptem rozmawiały
by nie spłoszyć jej nadziei
co w sercu się stworzyła...
W milczeniu trwała
i serca słuchała,
niewidzialny śpiew
rozpostarł sie dookoła
To wiosna w jej sercu woła...
autor
Iwona Biesek
Dodano: 2014-03-28 18:24:40
Ten wiersz przeczytano 812 razy
Oddanych głosów: 0
Aby zagłosować zaloguj się w serwisie
Komentarze (2)
na niego w:))
Nad brzegiem rzeki usiadła i słuchała
pieśni co z wody się rodziła,'
takim chłodem owiała
i prąd swój dała
kiedy kamyszek rzuciłam
z nurtem popłynął
wprost do ukochanego
słowa miał zanieść
iż czekam w:)))