*Wirtualny miraż*
Na twej twarzy złe chwile
bliznami znaczone.
W duszy nieufność...
niepewność jutra
jak wściekły pies kąsa.
W głosie brzmi nieustannie
smutnej melodii nutka.
Byłeś już blisko ukojenia duszy...
złe chwile miłość miała zagłuszyć.
Dlaczego więc będąc już
prawie u celu zdecydowałeś zbłądzić
wirtualny przyjacielu?
Kto wyrwał prostą drogę
spod twoich stóp?
Te pytania pozostaną jednak
bez odpowiedzi bo nikt...
nawet ty sam nie wiesz
do kogo twe serce należy.
Ja byłam płatkiem jednej
z twoich róż lecz mojej woni
nie poznasz już.
Dziś wszystko już wiem
nie znajdziesz już nigdy mnie.
Nie potrafię kochać...
Słowa twoje zaplątane w sieci
rozwiewa teraz elektroniczny wiatr
one spłoszone wróciły
w swój wyimaginowany świat.
Komentarze (16)
Super wiersz. Oddaje on w pełni wirtualną
rzeczywistość. Na ten temat można by wiele mówić. Ja
powiem tylko tyle,nie bez przyczyny natura obdarzyła
nas parą oczu i uszu a jednymi tylko ustami. Zatem
patrz i słuchaj bardzo uważnie......:)
Słowa same płyną w tym utworze....... Metafory
delikatne i zwiewne jak poranny wietrzyk....
Profesjonalny obraz wirtualnej rzeczywistości.Widać
mocny charakter podmiotu lirycznego ;)
Dobrze ujety temat. Warto przeczytać i sie nad treścia
zastanowić chwile.Wirtualna miłość to tez coś
piękniego i niepowtarzalnego Podoba mi sie takie
podejscie do tej rzeczywistości
Aj, aj... cudeńko nie wiersz, choć prosto w serce ono
strzałę mi zadało. Jednak nigdy nie zapomnę i wiem, że
dobrze Miłość wybrałem. Szkoda tylko, że nie było nam
ono pisane. D->>--
Piękności wiersz.
kazda bliskosc z drugim czlowiekiem nawet ta wirtualna
zawsze ma w sobie jakas nadzieje...cos co sprawia ze
strata lub oszustwo boli nie mniej nz w
realu...kolezanka miala zalamanie po takiej przygodzie
i wiem cos o tym...dobrze ze jej przeszlo i jest znowu
ta sama wesola dziewczyna....wiersz napisany i
ciekawie i pieknie
hmm..spłoszona miłość..może przez brak zdecydowania
drugiej strony...szkoda....
Wirtualna miłość, przyjaźń czy znajomość, to niepewny
grunt pod nogami, zawsze trzeba liczyć na to, że się
rozpłynie jak dym po dolinie. Choć czasem tak cieszy i
budzi nadzieje, jednak wcześniej czy później i tak się
rozwieje. A może nie zawsze?
Piszesz tak, jakbyś chciała ostrzec przed wirtualnym
zauroczeniem.Wiersz pełen smutku.w świecie wirtualnym
, jak i realnym krzywda tak samo boli
A wiesz? Nawet miłość wirtualną warto przeżyć. To nic
,ze sie nie udało, ale wzbogaciło Twoją osobowość.
Zawsze warto być dobrym Aniołem. Bardzo podoba mi sie
przesłanie ukryte w słowach.
Slowa pieknego wiersza pelnego zalu i tesknoty -
rozwial " elektroniczny wiatr"...
bardzo oryginalnie...wirualnie.
Wirtualność, daje zastępcze szczęście jeśli nie
przobrazi się w rzeczywistość. Jednakże
rozczarowania.. bolą tak samo jak w prawdziwym życiu,
dokładnie to opisałaś w swoim wierszu.
"Słowa twoje zaplątane w sieci.. " bardzo rozumiem to
przesłanie... smutne.. i zgadzam się z komentarzem
wiatrak1... Wiersz odczytuję jako własne
przeżycia...
Dobry tytuł, świetny wiersz. Niestety, tak jest -
doznania wirtualne, ale konsekwencje realne.