Wiśnie

Inspiruję się kulturą - to ona wszystko zmienia,
Sztuka mowy, dźwięk dotykający podniebienia:
Z pozoru ostry, choć gdy do nas dotrze, dostrzegamy jego schemat.
Mnogość nazw, nadanie kultu każdej części ciała,
Pogodzie, przyrodzie i dostrzegać szczęście nawet gdy śnieg pada.
Lecz gdy wiśnie kwitną, wszystko to się zlewa,
Oczy zwrócone wciąż w kierunku nieba.
Nie w błagalnym geście,
W imię uniesienia, z radości, że spełniają się niewypowiedziane marzenia.

07.09.2k7

autor

rzr

Dodano: 2007-12-13 13:43:23

Ten wiersz przeczytano 854 razy

Oddanych głosów: 3

Rodzaj Nieregularny Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie