Witaj smutku

Od smutku...do radości:)
Życzę jesiennych wesołości:)

Po co go witać. Niech przychodzi jak najrzadziej. I
tak przyjdzie . Dobry temat w jesienne mroczne dni.
Jeszcze bardziej dołuje, aby się podnieść. Pozdrawiam
i dziękuję,że mnie odwiedzasz.

smutek to masz wieczny towarzysz na tej ziemi,może tam
go nie bedzie.sciskam

Zostaw Elu smutek na boku i idź do przodu. Pozdrawiam

Smutek często jest dodatkiem do naszego życia, ale są
też marzenia co ciepło radości dodają.

znam jego towarzystwo niestety
i wiem także ze bardzo trudno jest z nim sie pożegnać
- ale to jest mozliwe aby wylać cala jego gorycz przez
okno o poranku

Pożegnaj smutek, a chwytaj każdą szczęśliwą
chwile!!Pozdrawiam.

Tytuł jak książka F.Sagan. Wyrzuć smutek, powitaj
radość.

Pozdrawiam.

Gdyby nie ten smutek... Pozdrawiam :))

kiedyś smutek też spotkałem...
tak mnie rozweselił, połowę uśmiechu co miał, dla mnie
przydzielił
Pozdrawiam serdecznie

Bardzo proszę :) Cieszę się, że dobrze zrozumiałam
wiersz.

"witaj radości" - precz smutki!

Dzięki Wrześniowa za poprawę Pozdrawiam.

Smutno u Ciebie.


"bez twoich odgłosu kroków" - dziwnie brzmi. Chyba
lepiej byłoby, gdybyś napisała:
"bez odgłosu twoich kroków"

"martwe moce słów
tak z odległych miejsc
w zbuntowanym strumienia
sklejonych łez którymi płaczę" - czy nie powinno być:
"martwe moce słów
z tak odległych miejsc w zbuntowanym strumieniu
sklejonych łez którymi płaczę"?, chyba, że źle
interpretuję.

Intrygujące zakończenie :-)
Pozdrawiam.

Nie wiem co napisać, witaj, chciałoby się krzyczeć
precz!