Własnym rytmem

Mogłabym stać się tajemnicą,
zamieniać noce w grzeszny raj,
potem ubierać przyzwoitość
i w dwóch teatrach farsę grać.

Mogłabym, ale po co
donikąd płynąć cudzą łodzią?

Mogłabym weną być szaloną,
co sen przerywa, kiedy chce,
chaosem zmącić ci świadomość,
by z pióra spłynął nowy wiersz.

Mogłabym, ale nie chce
tak wnikać w twoją przestrzeń.

W palcach muzyka pragnę mieszkać,
melodią otrzeć czyjeś łzy,
otworzyć myśli w czystych dźwiękach,
do szczęścia znaleźć własny rytm.

autor

ania.kowalska

Dodano: 2012-12-27 20:29:18

Ten wiersz przeczytano 3339 razy

Oddanych głosów: 18

Rodzaj Rymowany Klimat Rozmarzony Tematyka Życie

Aby zagłosować zaloguj się w serwisie